Die werkwoord uitroep is van die Latynse woord exclamare, wat beteken "om uit te roep." Die Engelse betekenis is soortgelyk, om uit te roep, maar met die bykomende element van 'n sterk emosie soos vrees, vreugde, verrassing.
Wat beteken die woord uitroep?
Britse Woordeboek-definisies vir uitroep
uitroep. / (ɪkˈskleɪm) / verb . om skielik of opgewonde uit te roep of te praat, soos van verrassing, genot, afgryse, ens.
Waar is die woord vandaan afgelei?
Dit is afgelei van geslagsartikels in Ou-Engels wat gekombineer is in Middel-Engels en het nou 'n enkele vorm wat gebruik word met voornaamwoorde van enige geslag. Die woord kan gebruik word met beide enkelvoud en meervoud selfstandige naamwoorde en met 'n selfstandige naamwoord wat met enige letter begin.
Is 'n regte woord uitgeroep?
uitroep in Amerikaanse Engels
om uit te roep; praat of sê skielik en heftig, soos in verbasing, woede, ens.
Watter tipe woord is uitroep?
A harde roep of uitroep; uitgeroep; harde of nadruklike uitlating; heftige uitroep; geroep; dit wat uitgeroep word, as uitdrukking van gevoel; skielike uitdrukking van klank of woorde wat op emosie dui, soos in verbasing, pyn, hartseer, vreugde, woede, ens.
