Xerofiet, enige plant wat aangepas is vir lewe in 'n droë of fisiologies droë habitat (soutvlei, soutgrond of suurmoeras) deur middele van meganismes om waterverlies te voorkom of om beskikbare water te berg. Vetplante (plante wat water stoor) soos kaktusse en agaves het dik, vlesige stingels of blare.
Hoe is xerofiete en hidrofiete by hul habitatte aangepas?
Hydrofiete is plante soos waterlelies wat aangepas het om in waterige toestande te leef. … Xerofiete is die teenoorgestelde van hidrofiete, en is plante wat aangepas is om in uiters droë toestande te leef met min toegang tot water. Hulle het diep wortelstrukture, dun of klein blare, en wasagtige oppervlaktes om vog te behou.
Hoe word xerofiete aangepas om waterverlies na die atmosfeer te verminder?
Xerofitiese plante het dikwels baie dik wasagtige kutikula rondom hul epidermale weefsels (buitenste sellae) om waterverlies deur transpirasie te voorkom (water wat uit selle diffundeer en in die lug verdamp).
Wat is drie kenmerke van xerofitiese plante?
Wat is drie kenmerke van Xerofitiese plante?
- Dik kutikula.
- Stomatale sluiting.
- Vermindering instomata.
- Stomata versteek in kripte of depressies in blaaroppervlak (minder blootstelling aan wind en son).
- Vermindering in grootte van transpirasie-oppervlak (slegs onderste blaar).
- Verhoogde waterberging.
Doen xerofietehet diep wortels?
Xerofiete soos kaktusse is in staat om lang periodes van droë toestande te weerstaan, aangesien hulle diep-verspreidende wortels en kapasiteit het om water te stoor. Hul wasagtige, doringagtige blare voorkom verlies van vog. Selfs hul vlesige stamme kan water stoor.
